Beceriksiz çocuk

Biz kocaman çocuklarız”


Beceriksiz bir çocuktum ben

Öğrenemedim bir türlü

Suda taş sektirmeyi

Ya da üç defacık olsun

Ayağımda top sektirebilmeyi.

Üzerime dökmeden

Dondurma yemeyi.

Bakıp ta gökyüzüne

Kutup yıldızını bulabilmeyi.

Ama saklambaçta

İlk bulunan ben olurdum

Beceremezdim bir türlü saklanabilmeyi.

Yufka yüreklinin biriydim

Beceremedim sapan taşıyla,

Bahar dalında gün ışığıyla oynaşan

Serçeyi vurabilmeyi.

Annemin ilk kravatımı bağladığı

On iki yaşımdan beri

Kravat bağlayabilmeyi.

Beceremedim yıllar boyunca büyüyebilmeyi

Beceremedim...

Ne katıp gülüşüne gülüşümü gülebilmeyi

Ne sarılıp boynuna ağlayabilmeyi

Beceremedim...

Beceremedim...

Ve ben seni

Yaşamın kucağındaki

Koca bir çocuğun kalbiyle sevdim